Obok innych utrudnień jednym z podstawowych problemów dla prof. Ehrensvaerd, która nie zna języka polskiego, było rozszyfrowanie nazw miejscowych. Cudzoziemscy autorzy map i planów nieraz przekręcali je lub stosowali obce nazewnictwo, głównie niemieckie.

Większość dokumentów, bo około 1100, badaczka znalazła w Archiwum Wojskowym (Krigs Arkivet) w Sztokholmie. Szwedzkie armie działające na polskich ziemiach m.in. w XVII wieku miały w swych szeregach doskonałych kartografów i inżynierów, którzy sporządzali plany i mapy na miejscu. Wiele też wykonali oficerowie relacjonując przebieg działań wojennych. Niektóre z tych dokumentów zawierają najstarsze zachowane plany polskich miast, miasteczek, jak np. Brodnicy w dzisiejszym województwie kujawsko- pomorskim.

Oryginały map, planów oraz rysunków przetrwały w Szwecji m.in. dzięki temu, że kraj ten omijały wojny.

Prof. Ehrensvaerd opracowała katalog w języku angielskim. Pomocą w kontaktach z polskimi naukowcami, wydawcami i Biblioteką Narodową w Warszawie służyła jej m.in. Elżbieta Święcicka – naukowiec i archiwistka mieszkająca w Szwecji. Ona też zdobywała środki finansowe na publikację pracy. Udało się je zebrać głównie w Sztokholmie od fundacji i od osób prywatnych.

Katalog wydrukowano w Warszawie jako anglojęzyczny XXI tom „Studiów i Materiałów do Historii Kartografii”, uzupełniony o przetłumaczony na język polski wstęp autorki oraz o CD-ROM.Gazeta.pl


autor: Michał Haykowski